Postęp technologiczny w edukacji – 3 ciekawostki o nauce języka

W ostatnich latach technologia coraz śmielej wkracza do świata
edukacji, zmieniając sposób, w jaki się uczymy i nauczamy. Pisaliśmy o
tym już wielokrotnie, ale trudno przejść obojętnie obok kolejnych
rewelacji, jaki funduje nam technologiczny postęp. Poniżej
przedstawiamy trzy obszary technologii, które wywierają rosnący wpływ
na edukację, wraz z ciekawostkami ukazującymi ich potencjał (również
w nauce języków!).

Technologia noszona, i to dosłownie! Czym są
“wearables”?!

Technologie noszone (ang. wearables) to urządzenia elektroniczne,
które można nosić na sobie niczym część garderoby lub akcesorium.
Należą do nich m.in. smartwatche, opaski fitness, inteligentne okulary
czy odzież z wbudowanymi czujnikami. Ich celem jest dostarczanie
użytkownikowi przydatnych danych lub funkcjonalności w dyskretny,
ciągły sposób – np. smartwatch powiadomi nas o przychodzącym SMS-
ie albo zmierzy tętno, bez konieczności sięgania po telefon. W
edukacji urządzenia noszone znajdują coraz więcej zastosowań: od
monitorowania aktywności fizycznej uczniów na zajęciach WF, po
eksperymenty z wirtualną i rozszerzoną rzeczywistością za pomocą
gogli zakładanych na głowę (co pozwala np. odbywać wirtualne
wycieczki). Co ciekawe, istnieją już także wearables wspomagające
naukę języków – np. słuchawki tłumaczące w czasie rzeczywistym,
które umożliwiają komunikowanie się z obcokrajowcami bez bariery
językowej. Za pierwsze urządzenie wearable w historii często uznaje
się… komputer ukryty w bucie! W 1961 roku Edward O. Thorp
(matematyk) i Claude Shannon (słynny informatyk, twórca teorii
informacji) skonstruowali miniaturowy komputer o wielkości talii kart do
gry, który noszony przy pasie i obsługiwany dyskretnie przełącznikami w
obuwiu pomagał przewidywać wyniki ruletki!

Internet of Things (Internet Rzeczy)

Internet Rzeczy (IoT) to koncepcja, według której rozmaite przedmioty
codziennego użytku są podłączone do internetu i potrafią komunikować
się ze sobą oraz z użytkownikiem. W praktyce oznacza to, że
urządzenia stają się „inteligentne” – zbierają dane z otoczenia,
przesyłają je do sieci, a często także mogą być zdalnie sterowane.
Przykłady? Inteligentna lodówka sama monitoruje zawartość i może
zamówić brakujące produkty. Termostat smart uczy się preferencji
domowników i dostosowuje ogrzewanie, oszczędzając energię. Opaska
sportowa mierzy puls czy jakość snu i wysyła dane do aplikacji w
chmurze. W miastach czujniki IoT mierzą natężenie ruchu ulicznego czy
poziom smogu i przesyłają te informacje mieszkańcom. Nawet żarówka
Wi-Fi to element IoT – można zmienić jej kolor czy jasność przez
smartfon lub asystenta głosowego. W edukacji IoT znajduje
zastosowanie np. w postaci elektronicznych identyfikatorów uczniów czy
tablic interaktywnych zbierających informacje o tym, jak uczniowie z nich
korzystają. Za pierwsze urządzenie IoT uchodzi zmodyfikowany
automat z napojami Coca-Coli na Carnegie Mellon University z 1982
roku! Grupa studentów informatyki, zirytowana częstymi wycieczkami do
pustego lub niezdążającego schłodzić napojów automatu, podłączyła go
do ówczesnej sieci ARPANET. Automat wyposażono w czujniki
monitorujące poziom oraz temperaturę coli i połączono z komputerem –
dzięki czemu każdy z kampusu mógł sprawdzić online, czy w maszynie
są zimne butelki, zanim przeszedł cały budynek, by to sprawdzić!
Potrzeba matką wynalazków!

obrazek: internet of things – schemat

Rzeczywistość rozszerzona (Augmented Reality)

Rzeczywistość rozszerzona (AR) to technologia łącząca świat
rzeczywisty z cyfrowymi elementami nakładanymi na obraz otoczenia w
czasie rzeczywistym. Użytkownik – za pomocą smartfona, tabletu lub
specjalnych okularów – widzi na ekranie prawdziwy obraz z kamery, na
który nałożone są wirtualne obiekty, postacie lub opisy. W ten sposób
nasza rzeczywistość zostaje „rozszerzona” o dodatkowe informacje i
interakcje. Rozszerzona rzeczywistość znalazła szerokie zastosowanie w rozrywce, ale AR to nie tylko gry jak popularne “Pokemon Go”. Coraz częściej technologię tę spotykamy w edukacji: specjalne aplikacje pozwalają zwiedzającym muzeum skierować kamerę telefonu na obraz czy zabytek i zobaczyć opis, datę powstania, a nawet trójwymiarowy model przeskalowany na obiekt, który oglądają. Uczniowie na lekcjach biologii mogą dzięki AR obejrzeć na żywo trójwymiarowe modele organów nałożone na sylwetkę człowieka, co ułatwia zrozumienie anatomii. W przemyśle i szkoleniach zawodowych AR bywa używana do instruktażu – np. monter w fabryce zakłada okulary AR, przez które widzi krok po kroku instrukcje i oznaczenia na rzeczywistym urządzeniu, które naprawia.

Nauka języka przyszłości – dzisiaj

Technologiczne innowacje w edukacji potrafią zaskakiwać i inspirować! Technologie noszone, czyli “wearables” dostarczają nowych danych o postępach ucznia i mogą motywować do aktywności, Internet Rzeczy sprawia, że otaczające nas przedmioty stają się sprzymierzeńcami w organizowaniu procesu nauki, a rzeczywistość rozszerzona zamienia naukę w przygodę, łącząc świat realny z wirtualnym. Wszystkie te rozwiązania już teraz wpływają na sposób, w jaki uczymy się języków i innych przedmiotów – a w przyszłości ich rola będzie zapewne jeszcze większa. Pozostaje śledzić postęp technologiczny, bo kolejne przełomy mogą pojawić się szybciej, niż się spodziewamy. Edukacja przyszłości z pewnością będzie coraz bardziej interaktywna, spersonalizowana i wspierana przez inteligentne gadżety czego jako szkoła językowa nie chcemy przegapić!

Zapraszamy do śledzenia naszych wpisów na LinkedIn, gdzie dzielimy się wiedzą oraz dobrymi praktykami w zakresie nowoczesnej edukacji językowej! Chcesz dowiedzieć się więcej lub umówić zajęcia językowe dla swojej firmy? Skontaktuj się z nami i umów zajęcia w swojej firmie!